Αυτό που φοβάμαι..

Δε μ ενοχλεί η διαφορετικότητα των άλλων, 

αντιθέτως θα έλεγα πως μ αρέσουν εκείνες οι ανταλλαγές απόψεων 

που μοιάζουν άλλοτε με απαλά συννεφάκια, άλλοτε με βροχή κι άλλοτε με τις δυνατές ακτίνες του ήλιου.

Αυτό που φοβάμαι, είναι οι μαχαιριές πίσω από την πλάτη 

κι αυτή η επιμονή αποδοχής κι επιβεβαίωσης.. 

το ψεύτικο χαμόγελο που σβήνει μετά το τέλος της συνάντησης 

κι αυτό το συνεχές αράδιασμα του ''εγώ'' και των ''επιδόσεων''..

Αυτό που χαίρομαι, είναι οι άνθρωποι που έχουν να δώσουν ...
και μη με ρωτήσεις πως τους αναγνωρίζω..
φωτεινά σημάδια.. που φωνάζουν από μακριά..