Αυτό που φοβάμαι..

Δε μ ενοχλεί η διαφορετικότητα των άλλων, 

αντιθέτως θα έλεγα πως μ αρέσουν εκείνες οι ανταλλαγές απόψεων 

που μοιάζουν άλλοτε με απαλά συννεφάκια, άλλοτε με βροχή κι άλλοτε με τις δυνατές ακτίνες του ήλιου.

Αυτό που φοβάμαι, είναι οι μαχαιριές πίσω από την πλάτη 

κι αυτή η επιμονή αποδοχής κι επιβεβαίωσης.. 

το ψεύτικο χαμόγελο που σβήνει μετά το τέλος της συνάντησης 

κι αυτό το συνεχές αράδιασμα του ''εγώ'' και των ''επιδόσεων''..

Αυτό που χαίρομαι, είναι οι άνθρωποι που έχουν να δώσουν ...
και μη με ρωτήσεις πως τους αναγνωρίζω..
φωτεινά σημάδια.. που φωνάζουν από μακριά..

Τα μάτια μου στα μάτια σου....

Ο πυρετός σου μέσα μου

φωτιά που σπαρταράει

Έγιν' ο κόσμος μια σταλιά

και πια δε με χωράει

Εσύ..

Το γέλιο και το δάκρυ μου...

η χαρά μου και η λύπη

μόνο εσύ.

Η χαρά και η λύπη μου.

Το χτυποκάρδι μου

και η παύση .

Εσύ....

στα μάτια σου ο κόσμος όλος

στα χέρια σου η καρδιά μου..

στα χείλια σου κρεμασμένο το σήμερα

και το αύριο.

Εσύ ....

Ποια δύναμη φέρνει κοντά τους ανθρώπους;

Ποια τέμνουσα σπάει τις ευθείες της ζωής τους

και τις ενώνει στου δρόμου τα μισά ;

Ποιά δύναμη ειναι αυτή που τους κρατάει μαζί για πάντα;

Θεϊκή... 

Σαν την αγάπη..

Πόσο ... !!!

Να σ' άγγιζα...

Θέλω μονάχα να σ αγγίξω

Να σε διαβάσω σιωπηλά με την αφή

Θέλω τις άκριες των χεριών μου ν ακουμπήσω

πάνω στο σώμα σου 
που θέλω από παιδί

Θέλω να ψάξω απαλά το πρόσωπό σου

Το μέτωπό σου
των χειλιών σου τις γραμμές

Να βρω στα μάτια σου και στο χαμόγελό σου

Κρυφούς διακόπτες που γυρίζεις και με καις

Να σ άγγιζα

Το βλέμμα σου το γυάλινο να ράγιζα

Να σ άγγιζα...

Το αίμα μου κρυφά να σου μετάγγιζα

Θέλω μονάχα να σ αγγίξω

Μέσα απ τα δάκτυλα να φτάσω στην ψυχή

Θέλω στο δέρμα σου τα ίχνη μου ν αφήσω

Μήπως γυρίσεις και τα δεις κάποιο πρωί

Θέλω ν αγγίξω το κρυφό σου το κομμάτι

Αυτό που ψάχνεις και δε βρίσκεις ούτε εσύ

Αυτό το άγραφο χαρτί
αυτό το κάτι

Που δε μας άφησε να ζήσουμε μαζί.