3.17.2011

Άδικα...

 
 
Άδικα έψαξα
για την ακρογιαλία της λησμονιάς
όπου φυτρώνει ο θάμνος του λωτού
για να μεθύσω με το χυμό του
και να σβήσουν οι αναμνήσεις. 
 
Άδικα έψαξα
για την ακρογιαλιά της λησμονιάς
όπου τα συναισθήματα κοιμούνται
στους θάμνους.. παρέα με τα πουλιά,
αλλά.. συνάντησα μόνη της, τη Σελήνη. 
 
Στη αιώνια περιπλανησή της
για να τακτοποιήσει
μια πανάρχαια ερωτική συμφωνία
χορεύει με τον ήλιο στον ήχο των κυμάτων!
Ο χρόνος δεν μπορεί..
παρά να σεβαστεί την δύναμη της Αγάπης!
***
Σταμάτησα να περιπλανιέμαι..
να ψάχνω για την ακρογιαλιά της λησμονιάς,
χαιδεύω με τρυφερό σεβασμό
τις αγαπημένες μου μνήμες
και τραγουδώ το χορό του φεγγαριού.
 
Lunapiena
... 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου